Byłam zaskoczona zaproszeniem od Nialla dawno się nie widzieliśmy. Najczęściej w święta, kiedy miał czas. Jako rodzeństwo nigdy do końca się nie rozumielismy z resztą on kochał piłke a ja przebieranki i zabawę w modelkę. Może to spowodowało, że pracuje jako modelka i dobrze mi idzie mimo presji. Bardzo chciałam odwiedzic Nialla dlatego przyleciałam do Londynu pierwszym samolotem z Dublina gdzie chwilowo musiałam mieszkać, ogólnie większość czasu spędzałam w LA.
- Niall- rzuciłam się bratu na szyje, ściskając jak zawsze po długiej rozłące. On i Greg zawsze o mnie dbali bo byłam najmłodsza co spowodowało jego nadopiekuńczość we wszystkim co związane ze mną. Greg za to dawał mi więcej swobody.
- Moja mała Hope- przytulił mnie a ja nie mogłam oddychać
- No już bo mnie udusisz- puścił mnie i dokładnie mi sie przyjrzał.
- Ładnie wyglądasz- stwierdził uśmiechając się.
- Dzięki ty tez dobrze wyglądasz. Gadałam na ostatniej sesji z Barbarą. Jest miła i...- urwałam budząc w nim niepokój.- Lubie ją- odetchnął z ulgą. Moja opinia co do jego dziewczyn była znacząca.
- To dobrze. Chodź zabiorę cie do domu. Odpoczniesz i idziemy na imprezę. Poznasz chłopców. Chyba tylko Harrego nie poznałaś osobiście
- Tak tylko jego
Po rozpakowaniu sie, wzięłam prysznic i szybko ubrałam
- Sam nie wiem kiedy tak szybko dorosłaś- powiedział patrząc na mnie opiekuńczo jak zawsze.
- Kocham Cie braciszku, ale mam 18 lat i z każdym rokiem będę starsza i nie zatrzymasz czasu.
- Wiem. I też cie kocham siostrzyczko
Klub był zapełniony ludźmi. Won alkoholu mieszała się z perfumami. Chłopcy siedzieli przy stoliku. Podeszliśmy do nich.
- Hope- Liam przytulił mnie na przywitanie w jego ślady poszła reszta.
- Gdzie Harry?- zapytał Niall.
- Jeszcze go nie ma- odpowiedział Zayn.
- To ja pójde kupić sobie drinka- po moich słowach Niall spiorunował mnie wzrokiem- Soczek, pomarańczowy. Moze być?- pokiwał głową
- Poprosze wodę lekko gazowaną- zwróciłam sie do barmana
- Sama?- zapytał ktoś. Spojrzałam w bok, Harry.
- Nie. A skąd takie pytanie?
- Bo ładne dziewczyny czesto są z kims na imprezie. Najczęściej z przyjaciółkami- zaśmiałam się uświadamiając sobie że Niall robi mi za przyzwoitkę.
- Nie jestem z przyjaciółkami.
-Czyli sama- zasugerował
- Nie.
- Hope!- Niall znalazł się obok nas- O Harry. Dobrze się składa. To moja młodsza siostra- Harry jakby nie dowierzał
- Hope- przedstawiłam się
- Harry- powiedział ledwo wyduszając z siebie litery. - Już wiem skąd znałem ten uśmiech. Tylko on tak potrafi, że nikt nie jest w stanie przyznać, że jest cudowny
- Dziękuję za komplement- powiedzieliśmy razem z Niallem w tym samym czasie.
- W końcu się poznaliśmy- powiedział
Byłam zmęczona tańczeniem i siedzeniem. Postanowiłam powiedzieć Niallowi, że idę do domu. Harry dostał rozkaz odprowadzić mnie cała i zdrową. Jechać nie mogliśmy gdyż Harry wypił 2 drinki.
- Czyli jesteś modelką?- zapytał po chwili milczenia
- Tak. Zawsze chciałam nią być ale teraz...
- Co teraz?
- Sama nie wiem czy nadal chce to robić. Wole zwiedzić cały świat, poznac różne kultury obyczaje i zapomnieć o tym co mnie otacza. Głupie marzenie
- Nie prawda. Kazde marzenie jest warte poświęcenia. Jesteś jeszcze młoda masz duzo czasu.
- Odezwał się staruszek- zaśmiałam się. Miałam to po bracie. Śmiałam sie duzo i czesto.
- Ty masz wybór ja nie. I młoda damo proszę zwracać się do mnie z szacunkiem- powiedział poważnym tonem
- Nie mogę powiedzieć Niallowi, że przekreśle moją karierę. Zawsze wolał, żebym śpiewała
Kiedy odprowadził mnie do domu, otworzyłam drzwi.
- To, dobranoc Harry- uśmiechnęłam się on odpowiedział tym samym.
- Hope. Chcesz jutro zwiedzić Londyn? Ze mną?- zapytał pewnie.
- Nie wiem. Jeśli zabierzesz mnie na lunch jako atrakcje dodatkową to tak.
- A gdzie?
- Jak to gdzie? Do Nando's . Jestem siotrą Nialla- zaśmiał się
-No tak.
- To do jutra
- Będę o 11.
-dobrze- zamknęłam drzwi.
-Hope- Niall próbował mnie dobudzić
- Zostaw mnie! Chce spać!
- Wstawaj. Śniadanie już na stole
- Ty mnie nauczyłeś spać pół dnia.
- Wiem i żałuję wszystkiego co ci przekazałem w genach. A teraz rusz tyłek i idź do jadalni- zaczął mnie łaskotać. Wiłam się ze śmiechu.
- Ok!!!!!!!!! Po co cie tego uczyłam- śmiałam się
Harry czekał przy swoim samochodzie. Niallowi powiedziałam że ide na zakupy.
- Hej- przywitał się
- Cześć. Rozumiem, że chcesz mnie przewieść po Londynie?
- Tak
- Wole go zobaczyć nie zza szyby. Zostaw samochód i chodź.
- Poczekaj- krzyknął za mną, podbiegł.
- Tylko kolki nie złap- zaśmiałam się a on skarcił mnie wzrokiem- Okej, zostawię komentarze dla siebie- poprawiłam torebkę.
- To gdzie chcesz iść najpierw?- zapytał
- Zdaję się na ciebie. To był twój pomysł
- To może Big Ben?
- Dobrze
Minęły prawie cztery godziny. Akurat żadna fanka nie zakłóciła nam spaceru. Lunch w Nando's wiązał się z trudem zamawiania ze strony Harrego. Ja maiłam jasny plan zawsze brałam to co Niall.
- Zdecyduj się- poprosiłam kiedy kelnerka przyniosła mi zamówienie.
- No już. Tylko się zastanowię- kelnerka czekała na zamówienie, Harry siedział z nosem w karcie dań.
- Jeszcze raz to samo- powiedziałam, a Harry popatrzył na mnie
- Na pewno?- zapytała kelnerka
- Tak- powiedziałam stanowczo
- Już wiedzałem co zamówić
- Nie wiedziałeś. A tak przynajmniej mogę coś zjeść. I nie czekać na ciebie godzinę, u mnie głód trwa cały dzień no może nie odczuwam go cały czas, ale takie geny.
- No tak, twój brat też bez jedzenia długo nie wytrzyma. Jaki był kiedyś?
-Taki jak teraz tylko młodszy i brzydszy no i nie miał ani grama gustu- napiłam się wody z miętom i cytrynom, Harry zaśmiał się.
- Grama gusty- powtórzył
- A co miał? Nigdy nie potrafił dobrze się ubrać. Teraz się zmienił jest inny. Wobec mnie jego zachowanie nie uległo zmianie
- Czyli gdyby jakiś chłopak zaprosił cie do kina, poszedłby z wami?
- Tak, ale dyskretnie, jego zdaniem. Ale na początku zrobiłby przesłuchanie i wszelkie procedury
- To ja chyba zaryzykuję.
- Zapraszasz mnie do kina?
- Na randkę
- To chyba odmówię
- Dlaczego? Mi się nie odmawia
- Jak Niall się dowie zakładam że zamknie mnie w domu tym bardziej że jesteście przyjaciółmi.
- Powiem mu że idziemy nie na randkę ale tak po prostu
- Ty ryzykujesz
-Okej, ale odwieziesz ja do domu o 21- powiedział Niall a ja westchnęłam bo nie miałam najmniejszej ochoty słuchac się brata
- Niall mam 18 lat jestem pełnoletnia i odpowiedzialna- powiedziałam w końcu,a Harry popatrzył na mnie ze zdziwieniem
- Hope nie dyskutuj ze mna wiem co jest dla ciebie dobre. Harry jest moim przyjacielem i mu ufam. Gdybyś chciała pójśc z kims innym to by zmieniło postać rzeczy.
- To nawet nie jest randka więc nie ma się czym przejmować- po słowach Hazzy prychnęłam, Niall nie wiedział o co chodzi i tak miało pozostać.
- Nie prychaj mi tu. Do łóżka jest po...
- Wieczorynki już nie oglądam. Od jakiś 10 lat to tylko ty oglądałeś do 15 roku życia
- Do łóżka!- krzyknął a ja poszłam na górę nie chcąc się kłócić z bratem. Położyłam się na łóżku.
- Hope. Chciałem się pożegnać. Już idę- Harry stał w progu
- Ok, nie wypominaj mu o wieczorynce, to jego słaby punkt. Zawsze tym go szantażowałam teraz zarobiłabym na tym grubą kasę, ale go kocham więc mu tego nie zrobię- uśmiechnął się delikatnie
-Nikt się o tym nie dowie. Obiecuje. O której mam być?- zapytał
- O 19 ci pasuje?
- Pewnie Pa
-Pa
Niall rano poszedł na próbę, więc zostałam sama. Siedziałam na sofie i bawiłam się pilotem, weszłam na tt na laptopie Nialla. Nudziłam się strasznie a sofa mówiła do mnie "Nie wstawaj, Hope. Leż" więc słuchałam i nie ruszałam się tyle co tylko do toalety i do kuchni do której chodziłam częściej niż do łazienki.
Leżałam na kanapie kiedy Niall wszedł do domu.
- Hej siostra- połozył sie obok mnie
- Leżysz tak cały dzień?- zapytał przy okazji
- Tak. On do mnie mówi- zaśmiał się
- Wiem, do mnie tez i to często.
- Harry będzie za godzinę a ja nie mam siły wstać. Po co tyle tego jedzenia kupiłeś?
- Bo lubię mieć wszystko pod rękom
- To możesz pakować tyłek do samochodu i kupić tego czego brakuje.
- Ej! Ile zjadłaś? Przyznaj się. U mnie lodówka to świętość.
- U mnie też. To ja idę się przebrać-
Ubrałam się w to do tego długie kozaki i kurtka bo było chłodno
- Cześć- powiedziałam
- Kino czeka
- A ja nie mam zamiaru zwlekać
Dużo rozmawialiśmy w kinie tak, że ludzie na nas krzyczeli i zostalismy wyproszeni.
- Gdzie teraz?- zapytał
- Do domu Niall zacznie zaraz wydzwaniać
- Na pewno?
- Tak
Staliśmy pod drzwiami.Nie wiedziałam co powiedzieć, jak się pożegnac tylko my wiedzieliśmy że była to randka.
- Jesteś...
- Wiem za dużo mówię, ale o to oskarż mojego brata i to wszystko co robie jak on. Wychowałam się z nim to też na mnie działało no i...- dotknął mojego policzka, przeszedł mnie dziwny dreszcz pod wpływem jego dotyku. Patrzył na mnie jak nigdy przedtem, był taki spokojny.
- Zgodzę się z tym że za dużo mówisz ale tego po Niallu nie masz
- To akurat po Gregu to też mój brat
- Ale jesteś śliczna, mądra i cie lubię- przycisnął swoje usta do moich. Kiedy w końcu oderwał się ode mnie patrzyłam na niego
- Ja też cie lubię.
- To dobrze- uśmiechnął się, pocałował mnie jeszcze raz.
- Już. Niall idzie- odsunęłam się od Harrego.
- to pa Harry
-Pa
piękny wpadniesz prawdziweonedirection.blogspot.com
OdpowiedzUsuń